Nosem.pl Sport dla psa Tropienie sportowe – regulaminy
Zanim przejdziemy do zgłębiania tajników nauki, chciałabym przybliżyć kilka aspektów związanych z regulaminami. Ślady sportowe, jak wcześniej wspominałam, są częścią składową regulaminu IGP (IPO), a dokładniej częścią A (analogicznie część B to posłuszeństwo, część C – obrona).
Mogą również być rozgrywane jako osobna konkurencja pod nazwą Fpr (odpowiedniki śladów IGP) lub IFH (bardziej rozbudowane regulaminy dotyczące jedynie pracy na śladzie).
Następne regulaminy, czyli FH (nie będące już częścią IGP) zaczynają się od wstępnego IFH-V- 600 kroków, ślad własny przewodnika, 4 załamania w tym jedno ostre, 3 przedmioty, czas odłożenia 90 minut.
Następny poziom czyli IFH1 to ślad obcy o długości 1200 kroków, z sześcioma załamaniami prostymi, czterema przedmiotami, odłożony 120 minut i w dwóch miejscach przecięty śladem zwodniczym innego deptacza położonym 30 minut przed rozpoczęciem pracy psa.
Na koniec najtrudniejszy regulamin IFH2, czyli ślad obcy o długości 1800 kroków, z siedmioma załamaniami (w tym dwoma ostrymi), jednym łukiem, siedmioma przedmiotami, odłożony 180 minut, przecięty dwoma śladami zwodniczymi 30 minut przed rozpoczęciem pracy.
W tej konkurencji jednocześnie odbywają się mistrzostwa świata. IGP – FH to dwa ślady IFH2 wypracowane przez dwa kolejne dni na różnych podłożach, oceniane przez dwóch różnych sędziów. Do rozgrywania egzaminów lub zawodów w tropieniu sportowym używa się podłoży miękkich (łąka, zaorane pole, ozimina, rzepak lub inne uprawy), jednakże regulamin FH dopuszcza zmiany podłoży na jednym śladzie a również pokonywanie przez psa na śladzie przeszkód takich jak droga, miedza czy rów z wodą. Ocena pracy rozpoczyna się już przed podstawą śladu, meldunkiem u sędziego. Pies powinien spokojnie czekać obok przewodnika i być już przygotowany do pracy (czyli „ubrany” wyłącznie w sprzęt, w którym będzie tropił.) Po meldunku przewodnik podprowadza psa na odległość około 2 metrów od podstawy śladu, przygotowuje do pracy i daje komendę do węszenia. Podstawa śladu jest zaznaczona znacznikiem/ chorągiewką.
Po komendzie pies powinien wyraźnie nawęszyć podstawę (może też powąchać znacznik), a następnie pewnie ruszyć. Na wszystkich poziomach pies pracuje na 10 metrowej lince (linka może być nieco dłuższa, ale nie może być krótsza) lub bez linki- w 10 metrowym odstępie od przewodnika. Pies może tropić w łańcuszku lub specjalnych szelkach. Przewodnik ma podążać za psem starając się dokładnie odwzorować jego trasę, nie manipulując linką i nie wpływając w żaden inny sposób na psa. Przedmioty, czyli fragmenty różnych tworzyw- np drewna, skóry, filcu, korka czy gumy, nasączone zapachem deptacza i pozostawione na ścieżce śladu, pies powinien pewnie oznaczyć i zaczekać spokojnie na podejście przewodnika i sędziego. Przewodnik odbiera przedmiot, po czym daje psu hasło do podjęcia dalszej pracy. Pies może zaznaczać przedmiot stojąc, siedząc lub leżąc, ale nie może zmieniać raz zajętej pozycji. Pies powinien dokładnie i chętnie, równym tempem i z równą motywacją podążać ścieżką śladu. Każda zmiana tempa, każde zejście ze ścieżki śladu oznacza punkty karne, ale nie koniec pracy.