Nosem.pl Sport dla psa Najczęstsze problemy występujące przy oznaczaniu przedmiotów
W tym artykule przytoczę kilka najczęstszych problemów związanych z oznaczaniem przedmiotów i gotowe propozycje ich rozwiązania.
Przyspieszanie do przedmiotu (najczęściej występujące gdy pies widzi przedmiot lub gdy czuje go idąc pod wiatr) jest tylko i wyłącznie spowodowane brakiem kontroli nad psem, brakiem w posłuszeństwie i nigdy nie jest odosobnionym problemem. Pies, który przyspiesza do przedmiotu, prawdopodobnie będzie też przyspieszał pod wiatr, przyspieszał do nagrody lub ścinał załamania. Rozwiązaniem problemu nigdy nie jest jego unikanie (czyli na przykład co wielu ludzi próbuje robić- ukrywanie przedmiotów w trawie.) W tym przypadku powinniśmy kłaść jedzenie prawie do samego przedmiotu bardziej wciskając je w podłoże i blokować możliwość przyspieszania regulując tempo aż do ostatniego kroku poprzez odpowiednią pracę linką, nie pozwalając psu omijać ani jednego wcisku, nawet jeżeli przedmiot jest dobrze widoczny z daleka. Po pewnym czasie to zachowanie tak jak każde inne regularnie powtarzane wejdzie w nawyk.
Na ten temat pisałam już w części dotyczącej nauki restartu po przedmiocie – w tym wypadku musimy każdy następny ponowny start silnie skojarzyć z nagrodą natychmiast za przedmiotem połączoną z korektą i blokadą w momencie robienia pierwszego kroku po przedmiocie. Taki nawyk treningowy spowoduje, że pies zacznie odruchowo zachowywać się w oczekiwany sposób. Pamiętajmy, aby konsekwentnie nigdy nie puścić psa dalej, jeżeli tylko próbuje omijać wciski z podniesionym pyskiem.
Jest to problem wynikający z początkowych etapów nauki przedmiotu, oczywiście nadal możliwy do odpracowania. W tym celu staramy się przede wszystkim zmienić swoje nawyki- zazwyczaj jest to podchodzenie zawsze od tej samej strony. Warto nauczyć się podchodzenia od góry, nawet jeżeli pies nigdy nie był tak nagradzany. Warto też wrócić się do podstaw i przepracować przedmioty ponownie poza śladem, utrzymując nowe kryteria. Dobrym sposobem na naukę utrzymania pozycji bez przekręcania się jest nauczenia psa oporowania wobec lekkiego pociągnięcia (nie szarpnięcia!) początkowo za obrożę lub szelki, następnie smycz. W ten sposób możemy próbować wyciągnąć psa z pozycji i nagradzać jego wysiłek, by przeciwdziałać naszej sile.
Jeden z najbardziej popularnych problemów wynikających z początków nauki. Przede wszystkim należy przestać nagradzać psa za dotknięcie. Jeżeli pozwalamy dotykać, a następnie poprawiamy psa i nagradzamy za poprawienie, prawdopodobnie nigdy nie pozbędziemy się problemu. Warto więc wrócić się do przedmiotów poza śladem i całkowicie przestać nagradzać dotykanie przedmiotu. Zamiast tego proponuję w tej sytuacji go podnieść, odrzucić w inne miejsce i kazać zaznaczyć ponownie. W ten sposób pies nauczy się, że ma tylko jedną szansę na prawidłowe zachowanie i otrzymanie nagrody.
Jest to problem bardzo łatwy do uniknięcia, a trudniejszy do odpracowania. Zazwyczaj zaczyna się, gdy pozwalamy psu pracować na dłuższej lince i nie widzimy już przedmiotów. Oczywiście, aby wyeliminować u psa nawyk omijania przedmiotu, musimy absolutnie zawsze dokładnie znać rozmieszczenie przedmiotów na ścieżce śladu. Jeżeli mamy z tym problem, musimy użyć systemu oznaczania – polecam wrócić się do części dotyczącej zapamiętywania rozmieszczenia załamań. Analogicznie- oznaczamy w widoczny dla nas sposób rozmieszczenie przedmiotów i nigdy nie pozwalamy psu ich pominąć!
Ten problem bierze się z nieczytelnej dla psa mowy ciała u przewodnika. Zazwyczaj mamy nawyk – podnosimy przedmiot, podnosimy linkę, prostujemy się i po 2-3 sekundach wydajemy komendę do wąchania. Po pewnym czasie dla każdego psa ten rytuał będzie doskonale znajomy i wyprostowanie się może oznaczać komendę do dalszej pracy. Musimy więc rozbić schemat. Warto w tym celu często po wyprostowaniu się nagrodzić psa, ponownie odłożyć linkę, ponownie się wyprostować, znowu nagrodzić. Musimy przede wszystkim zniwelować stres u psa, który wynika z przewidywania kolejności działań. Oczywiście często zły nawyk wymaga już korygowania za próby podniesienia się. Aby praca była dla psa jeszcze mniej schematyczna, po nagrodzeniu za leżenie przy wyprostowaniu się, można dodatkowo przejść na drugą stronę psa, powtórzyć, a nawet zacząć startować psa komendą stojąc na przykład za nim. W ten sposób upewnimy się, że pies naprawdę słucha.
