Norwich Terrier

Krótka historia rasy

Norwich terrier do połowy XIX wieku był zwyczajnym, wiejskim psem. Jednak zarówno norwich, jak i norfolk terier wzięły swoje nazwy odpowiednio od miasta i hrabstwa. Jak podaje wzorzec FCI, „wśród przodków tych pochodzących ze wschodniej Anglii terierów znajdowały się teriery glen of imaal, cairn i danie dimont, z ich potomków o maści rudej powstały dzisiejsze norwich i norfolk teriery”.

Kennel Club uznał rasę norwich terrier w 1932 roku w dwóch odmianach: o stojących uszach i o załamanych uszach. Jednak w 1964 roku nastąpiły zmiany. Psy o uszach załamanych uznano za odrębną rasę i nazwano ją norfolk terrier. Norwich ma więc uszy tylko stojące, jest jednym z najmniejszych terierów, ale o solidnym kośćcu i masie.

Do czego rasa została wyhodowana?

Norwich terrier był wykorzystywany do polowań na borsuki i lisy oraz do tępienia szczurów. Jak możemy przeczytać we wzorcu FCI, norwich terrier w „norze nie wycofa się przed najgroźniejszym przeciwnikiem, a zapis wzorca, mówiący o dopuszczalności „honorowych blizn zdobytych w walce” dobrze opisuje jakim psem mamy do czynienia”.

Jaki jest norwich terrier?

Norwich terrier jest psem o miłym temperamencie. Nie jest skłonny do awantur. Jest bardzo aktywny, kocha ruch. Lubi przebywać na świeżym powietrzu. Długie spacery z przewodnikiem będą dla niego wspaniałym spędzeniem czasu.

Norwich terrier jest wesoły, nieustraszony i odporny. Typowy terier krótkonogi, o mocnej, zwartej budowie. Inteligentny pies, którego można nauczyć wielu ciekawych sztuczek. Wymaga jednak dobrej socjalizacji od najmłodszych lat i dobrego, konsekwentnego szkolenia. Lubi przebywać z ludźmi. Za swoim przewodnikiem może podążać krok w krok. Można śmiało zabrać go na psi fitness, agility, obedience czy nosework. Kocha zabawy węchowe i szarpaki.

Do czego ten pies się nie nadaje?

Norwich terrier nie nada się do życia z gryzoniami pod jednym dachem. Jeśli mamy szczurki, myszki, czy inne małe zwierzątka, lepiej nie ryzykować. Norwich terrier ma silny instynkt łowiecki, został wyhodowany do tępienia szczurów, więc może nie dać żyć tym małym stworzeniom.

Nie nadaje się też do nieustannego życia na kanapie, bo to ciekawy świata, aktywny terier, który potrzebuje aktywności na dworze i trzeba o tym pamiętać.

Warto zwrócić uwagę na…

Norwich terrier wymaga dobrej socjalizacji, aby nie był w przyszłości strachliwy, a także szkolenia. To bardzo inteligentny pies i chętnie będzie współpracował z człowiekiem, pod warunkiem, że zasady będą dla niego jasne, a przewodnik będzie umiał sprostać potrzebom rasy. Norwich terrier to mały łasuch, więc konsekwentne szkolenie metodą pozytywnego wzmocnienia może przynieść szybki efekt. W przypadku tej rasy, dobrze będzie od szczeniaka wyćwiczyć przede wszystkim przywołanie, bo ciekawy świata norwich może pobiec za myszką, czy innym zwierzakiem.

zdjęcie: Anna Chmielewska