Maltańczyk

Maltańczyk – krótka historia rasy

Maltańczyk, jak możemy przeczytać w angielskiej wersji wzorca rasy, „przodkowie tych małych piesków żyli w portach i nadmorskich miastach środkowego obszaru Morza Śródziemnego, gdzie polowali na myszy i szczury, licznie spotykane w portowych składach i ładowniach. Już Arystoteles (384-322 p.n.e.) wzmiankuje o rasie małych piesków. Filozof określił je łacińską nazwą „canes melitenses”. Psy te znane były w Starożytnym Rzymie. Były ulubionym towarzystwem matron, opiewanym w I stuleciu przez poetę Strabona. Maltańczyki były częstym motywem, obecnym w renesansowym malarstwie, ukazującym te małe salonowe pieski u boku pięknych kobiet ówczesnej epoki”. 

Nazwa „maltańczyk” nie ma związku z Maltą. Rasa ta związana jest bardziej z wyspą o nazwie Melita. Maltańczyk to jedna z najstarszych ras na świecie. Prawdopodobnie pierwszym śladem obecności tego małego psa przy człowieku był posąg przedstawiciela rasy znaleziony w grobowcu w Egipcie z XIII wieku przed naszą Erą.

Do czego rasa została wyhodowana?

Od dawien dawna maltańczyki były psami do towarzystwa, stąd bardzo ciężko znoszą samotność. Bardzo szybko przywiązują się do swojego opiekuna i chcą spędzać z człowiekiem sporo czasu.

Jaki jest maltańczyk?

To pies inteligentny, bardzo łagodny, czuły i żywy. Maltańczyk jest mocno przywiązany do swojego opiekuna. Uczuciowy, wrażliwy, wymaga spokojnego szkolenia. Źle znosi kłótnie w rodzinie, krzyki, hałas. Ceni bliskość człowieka, lubi być spokojnie głaskany. Choć to mały piesek, uznawany za wspaniałego rodzinnego towarzysza, jak każdy pies pragnie spacerów, ruchu, zabawy. Maltańczyk jest sprawny i silny, mimo swoich 3 czy 4 kg. Warto znaleźć mu ciekawe zajęcia, aby nie wszedł „na głowę” opiekunowi. Maltańczyk bowiem może mieć tendencje do tego, aby opiekun cały czas się nim zajmował. Kocha być w centrum uwagi, dlatego od pierwszych chwil trzeba go odpowiednio wychowywać, aby nie stał się zbyt absorbujący. Warto zabrać szczeniaka do psiego przedszkola, a później kontynuować lekcje posłuszeństwa.

Do czego ten pies się nie nadaje?

Do samotnego przebywania całymi dniami w domu. To pies bardzo przywiązany do swojego opiekuna. Nie będzie czuł się szczęśliwy w mieszkaniu, w którym nie ma nikogo od rana do wieczora. Może to się skończyć nawet utratą radości życia. Warto go przyzwyczajać od szczenięcych lat do pozostawania w domu na jakiś czas, ale należy pamiętać, że pozostawianie maltańczyka na cały dzień w mieszkaniu nie wchodzi w grę – nie jest to pies dla zapracowanych opiekunów. Ciężko będzie mu także zostać w psim hotelu na czas urlopu. Maltańczyk powinien być raczej zabierany na wakacje z rodziną.

Maltańczyk lubi różnego rodzaju aktywności, ale w sportach kynologicznych za bardzo się nie sprawdzi.

Warto zwrócić uwagę na…

Maltańczyk wymaga bardzo pracochłonnej pielęgnacji. Trzeba mieć czas na dbanie o jego szatę.