Nosem.pl Sport dla psa Posłuszeństwo sportowe Nauka wyrzucania aportu
Ostatnim etapem nauki aportu płaskiego jest dodanie rzutu, podczas wyrzucania aportu pies powinien siedzieć spokojnie, nie przesuwać się do przodu, nie unosić zadu, nie wykazywać oznak zniecierpliwienia (poruszanie się, wokalizacja). Skoncentrowany, ale opanowany powinien czekać na komendę.
Naukę spokojnego czekania przy rzutach warto zacząć nie sadzając psa przy nodze, tylko w bardziej neutralnej pozycji ale też takiej, w której będziemy widzieć psa (można na przykład stanąć bardziej z boku lub lekko za psem). Dzięki temu będziemy pewni, że pies podczas wyrzutów nie unosi zadu.
Aby nauczyć psa spokojnie siedzieć przy wyrzutach, powinniśmy również być nieprzewidywalni w nagradzaniu. Nie każdy rzut powinien poprzedzać wysłanie po aport. Czasem nagrodźmy spokojne
siedzenie smakołykiem lub zwolnieniem do zabawki. Przydaje się tu nauka dodatkowej komendy do nagradzania zabawką trzymaną lub leżącą na ziemi z tyłu, za psem.
Jeżeli pies ma tendencje do wpadania w leżący aport łapami, toczenia go po ziemi, możemy na początku odkładać lub odrzucać aport tak, aby upadł tuż przy ścianie/ ogrodzeniu lub tyczce treningowej.
Kiedy pies przyniesie aport i zajmie pozycję frontalną trzymając, czasem możesz nagrodzić go przeciągając się koziołkiem, który dopiero później wymienisz na piłkę. Jeżeli pies jest nauczony pewnego i spokojnego trzymania, to nie powinno to spowodować, że zacznie aport podgryzać, o ile w czasie przeciągania się przypilnujemy, aby tego nie robił. Taka zabawa aportem z przewodnikiem poprawia siłę chwytu i jednocześnie jest dla wielu psów dodatkową, bardzo atrakcyjną formą nagrody. Warto mieć dwie osobne komendy – jedną oznaczającą zbliżającą się zabawę aportem, drugą – wymianę na piłkę
