Przedłużanie trzymania aportu

Przedłużanie trzymania aportu

Przedłużanie trzymania aportu wielu psom dużo łatwiej zrozumieć w ruchu. Zacznij od nagrodzenia chwycenia kołeczka, a następnie za którymś złapaniem zacznij delikatnie nim poruszać na boki, tak jakbyś chciał wyciągnąć go psu z pyska. Pamiętaj, aby nie szarpać, jedynie delikatnie „bujać”. Możesz tę czynność wykonywać w ruchu, powoli się cofając, stojąc, lub siedząc na krześle. Znajdź, która wersja będzie najłatwiejsza dla Twojego psa.

Staraj się wyłapać moment, w którym pies nie dając sobie wyciągnąć patyczka z zębów, zaciśnie je na nim na niego dłużej.

Nie nagradzaj podgryzania kołeczka, zawsze zaczekaj na moment mocnego zaciśnięcia zębów na kilka sekund. Najważniejsze, żeby nie zniechęcić szczeniaka na tym etapie. Jeżeli za szybko puści aport, podgryza lub nie trzyma dostatecznie mocno, nigdy nie mów „nie!!, źle!”, po prostu nie koryguj, a postaraj się zwiększyć motywację. Możesz wtedy lekko sfrustrować psa, uciekając mu z aportem nieco szybciej i motywując głosem jeszcze mocniej do chwycenia.

Pamiętaj, aby sesje trzymania był krótkie i zawsze kończ je sukcesem. Dwa – trzy powtórzenia zakończone mocnym chwytem, duża nagroda i koniec.

W ten sposób nie zniechęcisz szczeniaka, a zostawisz go z poczuciem niedosytu. Kiedy już piesek mocno zaciska zęby na aporcie i podąża za tobą kilka kroków nie próbując gryźć, zacznij podkładać komendę „trzymaj”. Ważne, aby tej komendy nie podkładać jeszcze w momencie, kiedy chwyt jest za słaby, zdarzają się podgryzienia lub za szybkie wypluwanie aportu przed komendą zwalniającą.

Kiedy udało Ci się już przedłużyć trzymanie aportu w ruchu do kilku sekund, możesz przejść do etapu trzymania w statyce z widoczną nagrodą – czyli trzymania i prezentacji aportu.

Na tym etapie musimy wytłumaczyć psu, że ma nadal zaciskać zęby na kołeczku mimo że nie poruszamy się a nagroda za którą pracuje pies (piłka/ jedzenia) jest widoczna, czyli trzymamy ją w dłoni. Ćwiczenie zaczynamy jak zwykle, od zaangażowania psa i zachęcenia na chwycenia aportu. Następnie sadzamy psa przed sobą i pokazujemy nagrodę w dłoni. Wielu psom pomoże na tym etapie, jeżeli będziemy je sadzać z boku, dalej od swojego ciała, a nie w pozycji frontalnej. Możemy na tym etapie poprosić kogoś o przytrzymanie smyczy i delikatne napięcie jej żeby zablokować psa w pozycji siedzącej, szczególnie gdy pies chwyci aport. Następnie drugą ręką podajemy aport do chwycenia i jeżeli psu uda się go złapać i przytrzymać mimo widocznej nagrody, bardzo szybko zwalniamy i nagradzamy.

Ten etap czyli etap tak zwanej samokontroli jest bardzo ważny, aby później przy rzucaniu pies nie zaczął traktować aportu jak zabawki oraz aby nie puszczał go za wcześnie w oczekiwaniu na nagrodę. Pamiętaj, aby przy podawaniu aportu siedzącemu psu nie starać się wepchnąć mu go do pyska, co będzie działać demotywująco. Pies zawsze powinien aktywnie chwytać aport z dłoni.

Jeśli podobał Ci się artykuł, postaw kawę nam i naszym psom.

Postaw mi kawę na buycoffee.to

Udostępnij na:

Więcej z serii: Agnieszka filar - aport sportowy

Subskrybuj
Powiadom o
guest
0 komentarzy
najstarszy
najnowszy oceniany
Inline Feedbacks
View all comments
Sprawdź także
Pakiety weterynaryjne PETHELP i ubezpieczenie psa
18/11/2024
Redakcja Nosem.pl
newsletter
Proszę czekać