Podejmowanie aportu z ziemi

Podejmowanie aportu, kiedy przebrnęliśmy przez etap trzymania drewnianego kołeczka, a nasz pies potrafi już wymieniać zabawki i nie ma pomysłu uciekania ze zdobyczą, możemy  przejść do nauki chwytania i podejmowania aportu z ziemi.

Nie musimy, a nawet w niektórych przypadkach nie powinniśmy zaczynać od rzucania aportu.

Najpierw lepiej jest zgeneralizować nauczone wcześniej trzymanie na pełny drewniany koziołek, to znaczy pokazać psu, że jest to to samo ćwiczenie z trzymania, tylko przedmiot jest nieco inny. W przypadku IGP docelowo używamy drewnianych koziołków o wadze 650 g, 1 kg oraz 2 kg, ale zacząć oczywiście możemy od lżejszych aportów.

Najpierw ćwiczymy chwytanie z naszej dłoni i przytrzymanie, podobnie jak robiliśmy to z użyciem kołeczka, a potem możemy położyć aport na ziemi. Jak wspomniano wcześniej, na początku lepiej nie wysyłać psa po rzucony przedmiot, a po przedmiot leżący między przewodnikiem a psem. To pozwala podnieść motywację do szybkich powrotów do przewodnika i zajęcia pozycji frontalnej przed nim. W tym celu sadzamy lub kładziemy psa blisko przed sobą, a następnie tuż przed nim (czyli między nim a naszymi nogami) kładziemy na ziemi koziołek. Komendą i / lub gestem zachęcamy psa do podjęcia przedmiotu, a następnie zrobienia ruchu w naszą stronę z przedmiotem w pysku. Możemy pomóc psu cofając się i naprowadzając ręką z nagrodą / smyczą.

Kiedy pies zrozumie, że powinien jak najszybciej podjąć przedmiot z ziemi i starać się zająć z nim pozycję frontalną przed nami, możemy zacząć wymagać wykończenia, czyli siadu przed nami i chwilowego przytrzymania zanim wymienimy aport na zabawkę / smakołyk. Aby pomóc psu skoncentrować się, możemy trzymać nagrodę na widoku, na przykład włożyć piłeczkę pod brodę / w kołnierz ubrania.

Pamiętajmy, że tutaj obowiązuje ta sama zasada, co przy zabawie w wymianę, czyli pies nie może wypluwać aportu na sam widok nagrody, a jedynie na nasze hasło.

Jeżeli robi to za wcześnie, cierpliwie powtarzamy ćwiczenie. Niektórym psom pomaga lekka zachęta w postaci chwili przeciągania się aportem z przewodnikiem zanim wymieni go on na zabawkę lub jedzenie. Dobrze w tym celu sprawdzają się aporty z przymocowanym sznurkiem, musimy jednak uważać na to, aby w czasie przeciągania nie umożliwić psu gryzienia koziołka.