Zasady pod psem

Wszystko jedno, czy kupimy szczeniaka ze starannie wybranej hodowli, czy decyzja o nowym domownika zapadnie pod wpływem nagłych emocji, to i tak nasze zwierzątko po prostu musi na co dzień kierować się wrodzonymi wzorcami zachowań. Oczywiście w nowej czy konfliktowej sytuacji inaczej zachowa się szczenię pewne siebie, inaczej lękliwe. Ale żaden pies sam z siebie nie rozumie na dzień dobry naszych słów; szanując wrodzony psi dekalog łatwiej i szybciej osiągniemy porozumienie satysfakcjonujące obie strony.

Jeśli zachowaniu psa w określonej sytuacji towarzyszą doznania przyjemne, jeśli pies wskutek swego działania odniesie jakąś korzyść, jest bardzo prawdopodobne, że w tej samej lub bardzo podobnej sytuacji pies swoje zachowanie powtórzy.

Nawet mój wzięty z azylu, głuchawy, ślepawy i zdemenciały staruszek Malutek zapamiętał po kilku miesiącach, że warto podążać za mną, gdy idę do kuchni. Ucz swojego psa, że podejście do ciebie, niezależnie od wcześniejszego zachowania zwierzęcia, nie może spotkać się z przykrością. I nie oburzaj się, gdy szczeniak na dzień dobry nie pilnuje się ciebie na spacerze, chociaż tak szybko zrozumiał, że warto towarzyszyć ci w kuchni. To jest zupełnie inna sytuacja.

Jeśli zachowaniu psa w określonej sytuacji towarzyszą doznania przykre, to jest prawdopodobne, że pies będzie unikać tej samej sytuacji, podobnej sytuacji, a dopiero potem zacznie unikać działań, którym towarzyszyły doznania przykre.

Powstrzymałeś szarpnięciem smyczy i gniewnym głosem swego psa od porwania kości leżącej na trawniku? Po kilku powtórzeniach, lub od razu, jeśli masz bardzo podporządkowanego psa, zwierzątko trzymane na smyczy zrezygnuje z chwytania leżącej kości. Ale w dystansie od ciebie, biegając luzem, zainteresuje się kością na pewno. Nie wystarczy zakaz ani przykry bodziec, aby zapobiegać w nowych sytuacjach zachowaniom, z którymi się nie zgadzamy.

ZANIM i ZAMIAST to najważniejsze pojęcia w procesie wychowania psa. ZANIM pies zachowa się w sposób, którego nie akceptujesz, pokaż, co może zrobić ZAMIAST najpierw  w tej samej, potem w podobnej i wreszcie w zupełnie nowej sytuacji.

Zanim twój pies spróbuje pogonić rowerzystę, naucz, że zamiast tego warto spokojnie iść przy nodze, kiedy mijają was kolejne rozpędzone rowery. Zanim pies połknie znalezioną kość, naucz, że warto mijać obojętnie jedzenie leżące na ziemi.

Każdy normalny zdrowy szczeniak czuje potrzebę poznawania swego świata. Jeśli podczas tych eksploracji przekona się, że jakieś zachowanie przynosi korzyści i nie towarzyszą mu przykre bodźce, to znaczy, że to zachowanie jest akceptowane i może być powtarzane.

Szczeniak wskoczył na kanapę i porwał ze stołu twoje śniadanie. Zdążył zjeść, zanim zdjąłeś go ze stołu? No to na pewno niejeden raz spróbuje wchodzić na kanapę i na stół. Naucz hasła oznaczającego czekanie na pozwolenie wskakiwania na kanapę i hasła oznaczającego siedzenie przy stole lub warowanie pod stołem. Ale nie dziw się, że pies w podobnej sytuacji, pozostawiony sam, powtórzy zachowanie, któremu nie zapobiegłeś wcześniej. Pamiętaj o zanim i zamiast.

Każde działanie psa ma swój początek, trwanie i koniec, każdemu towarzyszą doznania przyjemne lub przykre.

Jeżeli pies ma wytrzymać na siad czy waruj, nie wystarczy nagradzać przyjęcia takiej pozycji. Potrzebne jest hasło oznaczające „koniec pracy, rób co chcesz”. Ale nie dziw się, że pies, nauczony grzecznego warowania tylko na zamkniętym boisku treningowym, poderwie się z warowania widząc sarnę na podleśnej łące. To jest zupełnie inna sytuacja dla psa.

Każde działanie psa ma najpierw źródło we wrodzonych popędach, a dopiero potem może być efektem doświadczeń czy ukierunkowanego szkolenia. Ta sama zasada dotyczy zaniechania zachowań wynikających z wrodzonych popędów.

Pies bez szkolenia zainteresuje się za zapachem jedzenia i podąży za tym, co ucieka. Szukania obcego człowieka, oddawania wyrzuconej piłeczki i ignorowania biegnącego dziecka trzeba dopiero nauczyć.

Możemy oczywiście pozwalać psu na wszystkie instynktowne zachowania. Możemy pozostawić wszystkie decyzje w psim nosie, łapach i zębach. Ale pamiętajmy:.

• jeśli nie nauczymy psa prawidłowego (z naszego punktu widzenia) zachowania w określonej sytuacji, to na pewno w tej sytuacji będzie z naszego punktu widzenia zachowywać się nieprawidłowo.

Będziesz zawsze grzecznie podążać na napiętej smyczy za swoim młodym psem? Dorosły pies będzie ciągnąć jeszcze mocniej. Oduczenie stanie się trudniejsze.

• zachowania agresywne, jeśli przyniosą zwierzęciu jakąkolwiek korzyść, są samonagradzalne i będą na pewno powtarzane w takich samych lub tylko podobnych sytuacjach. Pies szczeka na przechodzącego za płotem człowieka? Człowiek idzie dalej, pies czuje ulgę – następnego człowieka oszczeka z większym przekonaniem.

Nasze od tysiącleci udomowione psy nie żyją na różowych chmurkach, nie wiedzą same z siebie, co jest dopuszczalne i akceptowane w świecie człowieka. I dlatego musisz na co dzień kontrolować zachowania swojego psa.