Nosem.pl Aktualności Telazjoza „orientalny robak oczny”
Telazjoza – czym jest, jak się przenosi, czy nicień Thelazia callipaeda zagraża naszym psom? Ostatnio mówi się o tym, że ryzyko w naszym kraju jest coraz większe. Telazjoza od kilku lat trapi nasze bydło. Niestety, jest zagrożeniem także dla naszych zwierząt towarzyszących, a nawet i dla nas.
Telazjoza przywędrowała do Europy z krajów azjatyckich (Chiny, Tajlandia, Indie). Pierwszy przypadek w Europie odnotowano już 1989 roku we Włoszech. Niecałe dziesięć lat później lekarze weterynarii wykryli talezjozę u zwierząt towarzyszących człowiekowi we Francji. Nicienie zaatakowały wówczas ponad sto psów i dwa koty. Trzynaście lat temu wykryto telazjozę u psów u naszych zachodnich sąsiadów, czyli w Niemczech. A potem już poszło lawinowo: Hiszpania, Belgia, Portugalia, Chorwacja i inne kraje.
Około pięć lat temu stwierdzono telazjozę u psów w Czechach i na Słowacji. To znowu bardzo blisko Polski. Cztery lata temu telazjozę stwierdzono u szczeniaka… w Polsce. W podobnym czasie w mediach zaczęło robić się także głośno o tym, że telazjoza zaczęła trapić nasze bydło. W 2021 roku zaczęły dochodzić niepokojące wieści, że ta groźna choroba oczu atakuje żubry w Bieszczadach i w Puszczy Białowieskiej. Rok później uznano, że telazjoza zagraża już wszystkim górskich żubrom, żyjącym w Bieszczadach na wolności. Wydano bolesną decyzję o eliminowaniu chorych osobników. Dlaczego aż tak? Po pierwsze bydło ogromnie cierpiało, po drugie były obawy, że muszki szybko zaczną przenosić dalej chorobę.
Telazjoza to groźna choroba oczu, którą wywołuje nicień, o którym już była mowa powyżej. Thelazia callipaeda znany jest potocznie pod nazwą „orientalny robak oczny”. Na świecie opisano do tej pory kilkanaście gatunków nicieni z rodzaju thelazia. Dla nas istotny jest jednak fakt, że jedynie Thelazia callipaeda jest zagrożeniem dla człowieka i towarzyszących mu zwierząt. To właśnie ten rodzaj nicienia możemy spotkać obecnie w Europie.
Kto jest odpowiedzialny za przenoszenie tej groźnej choroby? Mała muszka owocowa… Muszki owocówki z gatunku Phortica variegata mogą żywić się łzami zarażonych osobników. Oczywiście, latając z jednego osobnika na drugiego, staje się wektorem choroby. Poprzez wędrówkę i kontakt z otoczeniem, muszka owocowa przenosi groźne pasożyty na inne organizmy.
Telazjoza może objawiać się przez: obrzęk i przekrwienie powieki spojówkowej, częste mrużenie powiek, o wiele większe wydzielanie łez, zdarza się i inny wypływ z oka niż łzy, świąd, niedrożność nosa, nadwrażliwość na światło. Intensywne łzawienie sprawia, że pasożyty mogą przenosić się także bezpośrednio między kotami czy psami, jeśli będą miały ze sobą wtedy ścisły kontakt. Zaobserwowano ponadto, że telazjoza często atakuje jedno oko. Rzadziej zdarzało się, żeby pasożyt zaatakował naraz lewe i prawe.
Jeśli telazjoza nie będzie odpowiednio leczona, to ta groźna choroba może doprowadzić do owrzodzenia rogówki oka. Warto, aby lekarz weterynarii przeprowadził bardzo dokładne badanie okulistyczne, jeśli istnieje podejrzenie tej choroby. Pocieszający jest fakt, że większe nicienie często są już widoczne pod powiekami „gołym okiem”. Lekarz musi dokładnie zobaczyć więc powieki, szczególnie i trzecią powiekę, u psa. Jeśli lekarz weterynarii znajdzie pasożyty, wysyła je do laboratorium w celu sprawdzenia, czy na pewno ma do czynienia z tym konkretnym gatunkiem, czy może jednak innym.
Jeśli badanie potwierdzi obecność „orientalnego robaka”, należy jak najszybciej rozpocząć leczenie lekami przeciwpasożytniczymi, które mają zwalczać nicienie. Najlepsza jest jednak zawsze profilaktyka, czyli regularne zabezpieczanie psów i kotów przed różnego rodzaju pasożytami, a także systematyczne, kontrolne wizyty u lekarza.
