Nosem.pl Aktualności Naukowcy potwierdzili, że psy przechodzą „bunt młodzieńczy”
Badania przeprowadzone w Wielkiej Brytanii udowodniły, że psy, tak samo jak ludzie, przechodzą przez tzw. „bunt nastolatka”. Naukowcy obserwowali bardzo wnikliwie zachowania czworonogów. W jakim wieku pojawia się ten niełatwy czas dla naszych czworonożnych przyjaciół, a co za tym idzie, i dla opiekunów?
Wymaga wiele cierpliwości, jak i konsekwencji wobec psa. Czworonogi, jak nastolatki, zaczynają „testować”, na co, na ile mogą sobie pozwolić. Oczywiście, już o wiele wcześniej opiekunowie psów twierdzili, że czworonogi przechodzą przez trudny okres dorastania i w tym czasie zachowują się inaczej, niż małe szczeniaczki, czy psy dorosłe. Jednak badanie wykonane przez brytyjskich biologów i behawiorystów jest pierwszym badaniem, które to udowadnia! Wyniki opublikowane zostały w „Biology Letters”.
Czas „psiego nastolatka” wystawia opiekunów na niejedną próbę. Młode czworonogi, które ledwo co wyrosły z bycia szczeniakiem, zmagają się z szalejącymi hormonami i emocjami, których nie są w stanie zrozumieć i pohamować. I właśnie w tym okresie mogą niezbyt ochoczo chcieć spędzać czas ze swoim opiekunem. Często zaczynają lekceważyć wydawane komendy. Opiekun tym bardziej musi wówczas znaleźć w sobie pokłady cierpliwości i konsekwentnie trzymać się komend, których nauczył psa oraz wprowadzonych dla bezpieczeństwa codziennych rytuałów, zasad.
Nie wszyscy opiekunowie potrafią sobie poradzić z psim buntem. Lucy Asher, behawiorystka z Newcastle University, twierdzi, że są takie osoby, które stosują karę wobec psów za nieposłuszeństwo, co nie jest dobre. Jeszcze inni je ignorują, a zdarzają się nawet i tacy, którzy postanawiają oddać psa do schroniska, oddać komuś innemu, bądź po prostu… porzucić. To bardzo przykre rozwiązywanie sytuacji. Niestety, dane z amerykańskich schronisk potwierdzają te informacje. Tam młode psy, którym zaczął się okres buntu, są najliczniejszą grupą.
Według przeprowadzonych badań, dla większości psów jest to czas ukończenia 8 miesiąca życia. Część czworonogów, przeważnie tych, którym nie udało się nawiązać dobrej, bliskiej relacji ze swoimi opiekunami, przechodzi czas dojrzewania wcześniej, czyli około 5 miesiąca. Jak do tego brytyjscy badacze doszli? Przebadali kilkadziesiąt czworonogów. Jak czytamy na profilu national-geographic, „w pierwszej fazie badań pod uwagę wzięto 70 szczeniąt owczarka niemieckiego, golden retrievera i labradora, mających w przyszłości stać się psami przewodnikami. Następnie poproszono opiekunów o ocenę szczeniąt pod względem ich przywiązania i zachowań zwracających uwagę, takich jak siedzenie bardzo blisko właściciela lub okazywanie szczególnie silnej więzi z jedną osobą. Opiekunowie mieli też odnotowywać zachowania związane z separacją, np. dreszcze lub drżenie, gdy zwierzęta były pozostawiane w domach.
Oba rodzaje zachowań mogą wskazywać na ogólny niepokój i lęk. Psy z wysokimi wynikami w obu skalach weszły w okres dojrzewania około 5 miesiąca życia, w porównaniu z 8 miesiącami u tych z niższym stopniem lęku. Co więcej, dorastające psy, które były silnie zestresowane przez oddzielenie od opiekuna, były również coraz bardziej nieposłuszne tej osobie, ale nie innym”.
Najpierw po 5, a potem po 8 miesiącu życia, poproszono opiekunów o wydanie psom polecenia „siad”. Następnie o to samo poproszono zupełnie obcą osobę. Wszystkie „młode nastolatki” wykonały polecenie od obu osób. Jednak już w wieku 8 miesięcy – w trakcie młodzieńczego buntu – wiele z nich kilkukrotnie odmówiło wykonania polecenia opiekuna. Za to bez problemu wykonało to samo polecenie, gdy padło od osoby trzeciej. Psy, które charakteryzowały się niestabilną więzią z opiekunem, jeszcze bardziej chętnie słuchały nieznajomego.
Na szczęście wyniki pokazują, że tak jak w przypadku młodzieżowego buntu, tak i u psów ta faza mija z wiekiem. Z danych dotyczących 285 psów przewodników w wieku po okresie dojrzewania wynika, że są łatwiejsze przy szkoleniu i chętniej współpracują z opiekunami”.
Z jednej strony pociesza fakt, że „bunt” minie, z drugiej trzeba pamiętać, że choć pies z tego okresu wyrośnie, musi znać jasne zasady i mieć konsekwentnie powtarzane nauczone wcześniej komendy. Jednak pracujmy z psem za pomocą pozytywnych wzmocnień. Nie używajmy kar, nie krzyczmy na niego, ale próbujmy zrozumieć. Tak, jak próbujemy rozmawiać z nastolatkami i rozumieć, że przechodzą trudniejszy czas w swoim życiu.
Źródło: www.national-geographic.pl
Obraz susanne906 z Pixabay
