Nauka chodzenia przy nodze – precyzja ćwiczeń

Jeżeli po oderwani ręki masz problem z zachowaniem prawidłowej pozycji przez zwierzaka, na przykład odsuwa się on od nogi lub ustawia skosem z zadem na zewnątrz, możesz przez jakiś czas ćwiczyć przy ścianie aż pozycja się utrwali.

Stań lewą stroną do ściany, pozostawiając między łydką a ścianą tylko tyle miejsca, aby zmieścił się tam pies.

Naprowadzając go dłonią ze smakołykiem między swoją lewą nogę a ścianę spowodujesz, że pozostanie on blisko Ciebie i będzie zawsze ustawiony równolegle. Oczywiście, najpierw musisz upewnić psa w tej pozycji, wiele psów nie będzie początkowo czuło się komfortowo  w wąskiej przestrzeni między Twoim ciałem a przeszkodą. Możesz  też użyć na przykład kilku wbitych obok siebie tyczek.  Wzdłuż przeszkody zacznij robić kroki w przód ale też cofanie, większości psów dużo łatwiej jest zrozumieć że mają się cofnąć, jeżeli z jednej strony ogranicza je noga człowieka a z drugiej inna przeszkoda – choćby ściana, mebel, tyczki lub ogrodzenie.

Jeżeli piesek ma problem z pracą tylnymi łapami podczas zwrotów w miejscu w lewo,

zastosuj płaską miskę tak, jak było to opisane w artykule o budowaniu świadomości ciała. Potem miskę możesz zastąpić zupełnie płaskim targetem – na przykład kawałkiem wykładziny. Warto ćwiczenie zwrotów w miejscu wykonywać również przed lustrem, tak jak było to opisane przy nauce skupienia w pozycji zasadniczej. Patrząc w lustro zawsze jesteś pewny, że nagradzasz prawidłową pozycję (stojąc prosto nigdy nie widzisz tylnych łapek psa).

Równie ważna z technicznego punktu widzenia jest nauka zatrzymań przy nodze. To bardzo ważne, aby pies natychmiast aktywnie siadał w równej pozycji, kiedy przewodnik zatrzymuje się.

Aby wyćwiczyć aktywne siady, powinieneś najpierw nauczyć tego psa poza ćwiczeniem chodzenia (opiszę to w innym rozdziale).

Kiedy już pies rozumie, że na komendę siad i niewielki gest ręką ma szybko usiąść nie zmieniając pozycji względem Twojego ciała – zacznij ćwiczyć siadanie przy nodze w czasie zatrzymań. Pamiętaj, że pies musi zawsze trzymać identyczną pozycję przy lewej nodze. Warto więc czasem celowo zatrzymać się w pół kroku – zostawiając lewą stopę lekko z tyłu i gestem ręki (uniesieniem jej ponad psią głowę, lekko o łuku w stronę zadu) zatrzymać zwierzę dokładnie przy lewej stopie.  W uproszczeniu – pies siedzący prawidłowo w pozycji zasadniczej powinien mieć łapy na wysokości Twoich stóp, a bark na wysokości łydki lub kolana.

Opisane do tej pory ćwiczenia mają charakter czysto techniczny, nie obejmują jeszcze w zasadzie pracy nad emocjami. Dlatego warto te ćwiczenia wykonywać w prostym, mało rozpraszającym lub najlepiej – znanym psu otoczeniu.

W nowych, trudnych miejscach zmniejszaj zawsze kryteria takie jak: czas treningu i trudność wykonywanych zadań. Nawet jeżeli cały trening będzie polegał tylko na dwóch minutach zabawy piłką lub minucie podążania za ręką i aktywnego wyjadania w ruchu – to pamiętaj że lepiej dłużej i małymi krokami pracować nad solidnymi podstawami, niż potem naprawiać błędy.