Nosem.pl Zdrowie i dieta psa Dbaj o psi kręgosłup – to bardzo ważne!
Mówimy, że trzeba dbać o psie serce, jelita, stawy, robić regularne badania krwi. Tak, to wszystko jest ważne. Istotnie, trzeba o to zadbać. A czy zdajemy sobie sprawę, jak bardzo ważne jest zadbanie o zdrowy kręgosłup naszego psa? Co zrobić, aby nasz pies miał stabilny kręgosłup? I na co może wpływać zły stan psiego kręgosłupa?
Od prawidłowej budowy kręgosłupa i jego dobrego funkcjonowania, w bardzo dużej mierze zależy zdrowie naszego czworonożnego przyjaciela. Dobrze jest znać chociażby podstawy psiej anatomii. Może to nam pomóc w uniknięciu wielu psich problemów w przyszłości, zwłaszcza na starość. Kręgosłup psa składa się z kilku odcinków o różnej budowie: z odcinka szyjnego, który tworzy siedem kręgów (wśród nich wyróżniają się budową dwa pierwsze kręgi: szczytowy i obrotowy), odcinka piersiowego, składającego się z trzynastu kręgów, lędźwiowego (siedem kręgów), krzyżowego (zrośnięte w jedną kość krzyżową trzy kręgi bez połączeń stawowych – bardzo stabilna część psiego kręgosłupa) oraz odcinka ogonowego, który ma od dwudziestu do dwudziestu trzech kręgów.
Z szałwią i rumiankiem
Kość do żucia z dodatkiem łososia, kryla i małża nowozelandzkiego
Dodatek oregano i alg
Między trzonami kręgów kręgosłupa znajdują się krążki międzykręgowe. Przez ich środek biegnie przez cały kręgosłup kanał kręgowy, w którym znajduje się rdzeń. Inaczej można powiedzieć, że kręgosłup psa jest „kostną rurą”, przez którą biegnie rdzeń kręgowy. Krążek międzykręgowy, zbudowany z jądra miażdżystego otoczonego włóknistym pierścieniem, jest bardzo ważnym elementem psiego kręgosłupa. Odpowiada za jego amortyzowanie, zapewnia prawidłową ruchomość. Kręgi w psim kręgosłupie łączy też bardzo duża ilość więzadeł i mięśni, które odpowiadają za jego ustabilizowanie.
Zapamiętajmy, że pojedyncze kręgi, z których składa się psi kręgosłup nie są zrośnięte ze sobą w ścisły sposób. Kręgosłup psa nie jest jakimś sztywnym zbiorem kości, ale poszczególne kręgi są połączone ze sobą w ruchomy sposób, aby zapewnić psu płynne, sprawne poruszanie się. Owszem, jedne odcinki są bardziej stabilne, a inne bardziej ruchome. Poza ogólną znajomością podstaw anatomii psa, warto też znać predyspozycje danej rasy. Małe rasy mogą być np. bardziej narażone na pewne choroby związane z kręgosłupem niż duże, i odwrotnie.
Jedną z najważniejszych funkcji psiego kręgosłupa jest ochrona rdzenia kręgowego, który biegnie przez pierścienie. Kręgosłup psa musi być mocny i w miarę stabilny, aby odpowiednio chronił rdzeń przed urazami mechanicznymi. Z drugiej strony musi być również giętki, bo musi umożliwiać ruch psa.
Karma sucha cielęcina z łososiem dla psów dla psów dorosłych
Bezzbożowa karma wołowina z łososiem dla szczeniąt i psów młodych
Suplement wspomagający prawidłową pracę układu ruchu
Warto w tym miejscu pamiętać, że wiele zaburzeń neurologicznych wynika właśnie z problemów z rdzeniem kręgowym. Kręgosłup odpowiada także za dźwiganie głowy i poruszanie nią. Jeśli zaobserwujemy, że pies zaczyna mieć z tym problemy, to będzie to dość wyraźny sygnał, że dzieje się coś niedobrego z jego kręgosłupem. Należy wtedy bezzwłocznie udać się po poradę do specjalisty. Zapamiętajmy kolejną rzecz: zdrowy, mocny kręgosłup to i płynny, zdrowy skoordynowany ruch u psa.
Bardzo ważną rolę przy dbaniu o psi kręgosłup odgrywają mięśnie, dlatego warto o nie dbać i je nieustannie wzmacniać. Głębokie mięśnie, które znajdują się bardzo blisko kręgosłupa odpowiadają za jego stabilizację, natomiast mięśnie powierzchowne odpowiadają za psie ruchy. Pamiętajmy o tym, że niedostatek siły mięśniowej w obrębie tułowia skutkuje brakiem stabilności psiego kręgosłupa. A za tym idzie większa podatność na urazy.
Mięśnie należy odpowiednio przygotowywać do wysiłku i treningu. Warto codziennie wykonywać proste, kondycyjne ćwiczenia z psem. Codziennie, po trochu. Ważne, aby były to regularne ćwiczenia. Pies musi być dobrze przygotowany do aktywności fizycznej. Zawsze trzeba zaczynać od lekkiej rozgrzewki, by stopniowo zwiększać wysiłek. Trzeba robić przerwy na odpoczynek, a po intensywnym wysiłku pamiętać o stopniowym schodzeniu z aktywności.
Z pomocą w dbaniu o mięśnie psa przychodzi także psi fitness, który jest coraz bardziej popularny. Przy wykorzystaniu odpowiedniego sprzętu, najlepiej po instrukcji fachowca w tej dziedzinie, można pielęgnować kondycję fizyczną psa, regularnie z nim ćwicząc w domu. Specjalista powinien dobrać odpowiednie ćwiczenia do konkretnego czworonoga. Powinien także sprawdzić, czy u danego psa nie ma jakiś przeciwwskazań do wykonywania niektórych ćwiczeń. Stąd tak ważne, aby jednak nie zaczynać na własną rękę. Można niechcący zrobić psu krzywdę, jeśli wdroży się coś nie tak, jak trzeba. Obecnie coraz więcej psich szkół ma w ofercie zajęcia z psiego fitnessu. Można też skorzystać z kursów online w tym temacie.
Psi fitness nie tylko wzmacnia mięśnie, ale i wzajemną relację na linii człowiek pies. Pies uczy się jeszcze większego skupienia na swoim przewodniku. Wspólne ćwiczenia budują wzajemne zaufanie. Pies wykonując odpowiednie ruchy podczas takich ćwiczeń, wzmacnia swoje mięśnie głębokie. Rozciągające ćwiczenia i wzmacnianie szkieletowych mięśni mogą znacznie zmniejszyć ryzyko pojawienia się poważnych schorzeń kręgosłupa. Większa świadomość ciała naprawdę pomaga psu w codziennym życiu. Pies uczy się prawidłowego obciążania kończyn, dzięki czemu może uniknąć wielu kontuzji w przyszłości.
Kolejną rzeczą, na którą warto zwrócić uwagę, gdy mówimy o psim kręgosłupie jest to, że pewne wady kręgosłupa mogą być wrodzone. Jedną z nich jest LTV, czyli wada, która polega na tym, że kręgosłup ma nieprawidłową budowę w pewnym miejscu. Na styku dwóch odcinków kręgosłupa pojawia się wówczas tzw. krąg przejściowy. Znajduje się on najczęściej w odcinku lędźwiowo-krzyżowym, choć może pojawić się także w odcinku szyjno-piersiowym lub piersiowo-krzyżowym. Do czego prowadzi ta wada? Może doprowadzić do zmian zwyrodnieniowych międzykręgowego krążka, a następnie być przyczyną tzw. „końskiego ogona” w późniejszych latach psa. Jeśli o ogonie mowa, to kolejną wadą może być „złamany ogon”. Ta wada powstaje, kiedy w odcinku ogonowym pojawiają się kręgi o nieprawidłowym kształcie.
Najwięcej problemów wynika jednak z uszkodzenia rdzenia kręgowego. Ogólna zasada jest taka, że zdrowy pies to pies, który jest aktywny. Potrzeba odpowiedniej dawki ruchu jest jedną z kluczowych potrzeb każdego, zdrowego psa. Jeśli nagle nasz aktywny pies staje się leniwy, nie chce chodzić, nie ma ochoty na spacery, to jest dla nas dość szybki znak, że coś jest nie tak. Bywa, że pies nie może nagle wstać z legowiska, dopada go swoisty paraliż i trudno mu się przemieścić z jednego kąta domu w drugi kąt. Przewodnik psa po badaniach u lekarza weterynarii, może wówczas usłyszeć, że to dyskopatia, a więc choroba będąca konsekwencją uszkodzenia krążków, wypadnięcia jądra miażdżystego. Daje ona neurologiczne objawy. Powoduje ucisk na rdzeń kręgowy. Dużo zależy od szybkości narastania ucisku. Im wolniej ucisk będzie się rozwijał, tym lepiej dla psa.
Jest to choroba przewlekła, która dopada starzejące się zwierzę. Krążki międzykręgowe z wiekiem mogą ulegać zwyrodnieniu. Spondyloza powoduje sztywność i mocno ogranicza ruch poszczególnego odcinka kręgosłupa, najczęściej lędźwiowego. W przeciwieństwie do dyskopatii, nie daje większych objawów. Wraz z rozwojem choroby może pojawić się kuśtykanie, bądź kulawizna u psa. Można też zauważyć sztywny chód, czy sztywną okolicę zadu psa. Prawdopodobnie pies będzie bardziej wrażliwy na dotykanie tylnej części ciała.
Dolegliwości związanych z psim kręgosłupem może być więcej. Także te powyższe są jedynie wspomniane bez opisu szczegółów. Jeśli kogoś coś niepokoi, to oprócz udania się po poradę do lekarza weterynarii, warto sięgnąć do fachowych książek, czy webinarów w tej tematyce. Temat jest naprawdę bardzo obszerny, a ten artykuł ma poruszyć jedynie kilka kwestii, aby zwrócić uwagę na to, jak ważna jest wiedza o psim kręgosłupie.
To, co można na pewno zrobić, to dbać o prawidłową wagę naszego psa, gdyż nadwaga zwiększa możliwość problemów z kręgosłupem. Kiedy pies jest otyły, to najbardziej narażony jest wówczas odcinek lędźwiowy. Warto kontrolować regularnie wagę psa, dbać o dobrą dietę i odpowiednią dawkę ruchu. Każdy intensywny spacer, czy trening, dobrze jest zaczynać od rozgrzewki, a kończyć na stopniowym schodzeniu z aktywności, czyli na tzw. „cool downie”. Można też wprowadzić masaż, który pomoże dodatkowo zadbać o mięśnie czworonoga (oczywiście, jeśli nie ma ku temu przeciwwskazań i pies toleruje dotyk). Istotną rolę może odegrać także odpowiednie posłanie, zwłaszcza jeśli chodzi o psiego seniora.
