Nosem.pl Sport dla psa Nauka kontaktu wzrokowego
Każdy kto zaczyna interesować się szkoleniem sportowym i nauką sportowego chodzenia przy nodze, prędzej czy później zetknie się z terminem „chodzenia na kontakcie”. Co to tak naprawdę znaczy?
Pies wykonujący prawidłowo ćwiczenie chodzenia przy nodze powinien podążać w lewej strony człowieka nie tylko w idealnej pozycji, z doskonałą precyzją i energią, ale też cały czas uważnie wpatrywać się w przewodnika. Niektóre psy wpatrują się w oczy, inne w twarz przez ramię, to jaką techniką uczymy psa utrzymywać kontakt zazwyczaj zależy od indywidualnych preferencji zawodnika a nieraz też budowy anatomicznej psa.
Powinniśmy przede wszystkim nauczyć zwierzaka, że drogą do zdobycia nagrody jest zawsze intensywne wpatrywanie się w wybrany przez nas punkt. Aby się za to zabrać, powinniśmy mieć przygotowane niewidoczne nagrody (na przykład w kieszeni albo saszetce). Na początek zawsze wybierajmy łatwe środowisko, naukę kontaktu najlepiej przeprowadzić w domu, tam gdzie psa nic nie rozprasza ani nie niepokoi. Nasz pies musi też znać już hasło przedłużające ćwiczenie (pochwała- „tak!”, „super!”) oraz marker oznaczający zwolnienie do nagrody. Możemy pomagać sobie używając klikera, którego dźwięk możemy uwarunkować zarówno jako przedłużenie ćwiczenia jak i zwolnienie .
Naukę ćwiczenia można zacząć stojąc przed psem lub siedząc na krześle – wielu psom dużo łatwiej będzie nauczyć się kontaktu jeżeli będą widziały twarz przewodnika niżej. Jeżeli zaczynamy naukę z małym szczeniakiem, możemy nawet usiąść na podłodze.
Następnie stajemy lub siadamy przed psem nieruchomo, ręce opuszczając wzdłuż ciała lub chowając za sobą i czekamy na to, co zaoferuje nam zwierzak. Większość psów na początku będzie próbowała szukać dłoni, trącać ją nosem w poszukiwaniu nagrody. Staramy się nie reagować, możemy ewentualnie miłym i zachęcającym głosem mówić do psa używając jego imienia.
Większość psów po kilku chwilach wpadnie na to, aby podnieść wzrok na twarz przewodnika, który powinien wtedy natychmiast użyć markera (czyli krótkiej komendy- „ok!” lub kliknięcia klikerem) i sowicie nagrodzić. Po nagrodzeniu wylewną pochwałą i wydaniem smakołyków z kieszeni/saszetki znów stajemy nieruchomo, ręce opuszczamy wzdłuż ciała i wymawiamy imię psa. Po kilku powtórzeniach pies powinien coraz szybciej i chętniej podnosić wzrok i wpatrywać się w naszą twarz oczekując markera i nagrody.
Pozycja w jakiej się znajduje nie ma na razie znaczenia, zwierzę może siedzieć lub stać.
Zdjęcie: archiwum prywatne Agnieszka Filar