Nosem.pl Sport dla psa Posłuszeństwo sportowe Nauka utrzymywania kontaktu w ruchu – chodzenie przy nodze
Gdy już opanowane mamy utrzymywanie kontaktu w pozycji zasadniczej bez wpatrywania się w psa i bez widocznej dłoni z nagrodą, możemy zacząć ćwiczyć utrzymywanie tej pozycji w ruchu. Do nauki utrzymywania kontaktu w pozycji zasadniczej zarówno w statyce jak i w ruchu idealne będzie lustro – wtedy mamy pewność, że stoimy wyprostowani, nie patrzymy na psa, a mimo wszystko mamy nadal idealny timing w nagradzaniu prawidłowej pozycji i kontaktu.
Staramy się precyzyjnie zaznaczać i nagradzać to, że pies utrzymuje idealną pozycję głowy i kontakt wzrokowy w czasie gdy przewodnik wykonuje pojedyncze kroki do przodu albo w bok odstawiając jednocześnie na kilka sekund rękę z nagrodą do pozycji neutralnej. Pamiętajmy przy tym, że utrzymywanie pozycji przy nodze ma dla psa być niesamowitą frajdą i radością, na tym etapie możemy wprowadzić też nagradzanie zabawką, przeplatać sesję zabawą w szarpanie, rzucaniem smaczków lub piłki. Pamiętajmy też o wylewnym, szczerym chwaleniu za utrzymywanie prawidłowej pozycji- pies musi być przekonany jak bardzo dumni i zadowoleni jesteśmy z tego, jaki wysiłek wkłada w dane ćwiczenie.
Na tym etapie mogą się pojawić problemy. Najczęstszym jest gubienie kontaktu lub prawidłowej pozycji. W obu przypadkach należy ćwiczenie natychmiast przerwać i zastanowić się, dlaczego tak się stało i co możemy zrobić, aby pies odniósł sukces. Może któreś kryterium (na przykład czas wykonywania ćwiczenia, rozproszenia) było za wysokie? Może pies jeszcze nie do końca rozumie zadanie, a może po prostu był za słabo zmotywowany? Oczywiście ćwiczenie należy zacząć od nowa zmniejszając swoje kryteria, ale nagradzając tylko prawidłowe wykonanie (czyli idąc dalej do przodu i czekając aż pies z powrotem na nas spojrzy, nauczymy go tylko że podczas tego ćwiczenia można opuszczać wzrok bez konsekwencji). Błędne zachowanie korygujemy przerwaniem ćwiczenia i ponownym naprowadzeniem psa na pozycję. Przerywając ćwiczenie możemy też użyć sygnału korekty („nie!” „ups!”) i natychmiast naprowadzić psa na prawidłowe zadanie, po czym bardzo sowicie pochwalić i nagrodzić.
Dzięki temu nauczy się on, że korekta słowna nie zwiastuje nic złego i zamiast „gasnąć” będzie po jej usłyszeniu starał się włożyć jeszcze więcej zaangażowania w wykonywane ćwiczenie. Ostatnim etapem będzie całkowite wycofanie nagrody w pola widzenia psa. W tym przypadku smakołyk lub zabawka zostaje schowana w kieszeni, pies wykonuje zadanie i dopiero po usłyszeniu markera czyli zwolnieniu z pozycji przewodnik wydaje nagrodę. Oczywiście można stosować naprzemienne nagradzanie w pozycji i zwalnianie z niej do nagrody / zabawy. Umiejętne stosowanie obu rodzajów nagradzania spowoduje, że pies zachowa zarówno precyzję i cierpliwość w pozostawaniu w pozycji jak i wysokie pobudzenie, uwagę i otwartość w oczekiwaniu na zwolnienie i doskonałą zabawę.
Witam
Bardzo ciekawe artykuły na temat posluszenstwa . Jestem też fanem pani Agnieszki ,z przyjemnością się patrzy na jej pracę z psami . Pytanie :czy zaczynając robić pojedyncze kroki to wprzód to w bok ręką z nagroda w jakim miejscu jest zanim opuszczamy ją do pozycji neutralnej na kilka sekund ?
Pozdrawiam
Ania