Nosem.pl Ciekawostki o psach Wakacje z psem
Większość z nas nie wyobraża sobie urlopu bez swojego psa. Wakacje z psem są czasem pięknych, wspólnych przeżyć. Jak więc przygotować się, aby ten czas był okresem wypoczynku?
Wyjeżdżajmy z psem zdrowym, lub w przypadku psów przewlekle chorych – z psem z ustabilizowaną chorobą. Jeśli nasze zwierzę choruje przewlekle – zabezpieczmy się w odpowiednią ilość leków, porozmawiajmy z lekarzem o ewentualnych strategiach postępowania w przypadku zaostrzenia objawów. Wykupmy leki recepturowe, sprawdźmy daty ważności posiadanych środków.
Koniecznie sprawdźmy gdzie jest najbliższa placówka medyczna, oraz klinika całodobowa. Lekarze weterynarii współpracują ze sobą zarówno na terenie naszego kraju jak i poza jego granicami. Często możemy „przekazać” pacjenta lekarzowi z którym się znamy, równocześnie w przypadku choroby pozostając z nim w kontakcie. Równocześnie upewnijmy się czy w trakcie wakacji, placówka działa według standardowych godzin pracy, a jej pracownicy nie przebywają na urlopie.
Zabierzmy ze sobą dokumenty psa – bezwzględnie książeczkę zdrowia, ostatnie wyniki badań (mogą być potrzebne w celach porównawczych). Jeśli kiedykolwiek wystąpiły reakcje alergiczne po podaniu leków – poinformujmy o tym lekarza.
Chrońmy przed gorącem – maty, kamizelki. Jeśli nasz pies ma cechy przegrzania (temp. > 39,5), jego życie jest poważnie zagrożone. Właściciele psów ras brachycefalicznych doskonale wiedzą o problemach związanych z rasą. Niemniej każdy pies może mieć udar cieplny. Chłodząc psa wodą, powinna ona być letnia, a nie zimna, jeśli pies toleruje podróż samochodem – warto umieścić go w klimatyzowanym samochodem, nie ustawiać na przeciwko wiatraka, nie stresować.
Zabierzmy ze sobą „psią apteczkę”. Leki podawane przewlekle, termometr, gaziki, woda utleniona, probiotyki, suplementy podawane na wypadek biegunki – to minimum które powinniśmy spakować. Polecam również aby zabrać dermokosmetyki w tym kosmetyki łagodzące podrażnienia skóry, roztwór fizjologiczny, krem z filtrem UV (bardzo istotny w przypadku psów o białej sierści). Jadąc nad morze pamiętajmy, ze słona woda może powodować podrażnienia skóry, a po wypić prowokować wymioty. Nie pozwalajmy więc psu na jej picie. Węgiel – często podawany przez opiekunów aby złagodzić objawy ze strony przewodu pokarmowego – aby był skuteczny w leczeniu zatruć powinien być podawany w dawce 1 g/kg masy ciała co kilka godzin.
Jeśli jeszcze tego nie zrobiliśmy: zaopatrzmy naszego psa w mikrochip. Obecnie na rynku dostępne są mini mikroczipy (o połowę mniejsze niż te stosowane jeszcze kilka lat temu). Równocześnie numer należy zarejestrować w bazie danych. Jeśli pies jest już zaczipowany – sprawdźmy w bazie danych czy dane zostały zapisane i czy są widoczne, zwłaszcza nasz numer telefonu.
Dopilnujmy aby pies był cały czas w obroży i miał adresówkę. Jeśli nasz pies jest nie ufny – warto zapisać numer telefonu na szerokiej obroży tak aby był widoczny bez konieczności złapania psa .
Nie zmieniajmy nawyków żywieniowych naszego psa w trakcie wakacji. Zmiana diety zawsze powinna odbywać się stopniowo (według schematu zmiana o 25% co 2 dni), zbyt szybka może powodować problemy z przewodem pokarmowym.
Jeśli wybieramy się poza granice naszego kraju musimy pamiętać o konieczności posiadania paszportu dla naszego psa, oraz aktualnego szczepienia przeciwko wściekliźnie. W przypadku przerwania ciągłości szczepień lub przy pierwszym szczepieniu, uzyskuje ono ważność po określonym czasie.
Przed przekroczeniem granicy pacjent powinien być zbadany, często również odrobaczony. Każde Państwo, nawet w obrębie UE, ma prawo wymagać określonych procedur. W przypadku przywozu, wyjazdu do niektórych Państw konieczne jest oznaczenie miana przeciwciał przeciwko wściekliźnie (tzw. miareczkowanie), którego celem jest określenia czy zwierzę zaszczepione było w sposób poprawny i czy jest odporne (przed wyjazdem, należy upewnić się, ze kraj do którego podróżujemy nie wymaga dodatkowych badań.
Niektóre kraje mają indywidualne przepisy regulujące przemieszczanie zwierząt na ich terenie – zapytaj lekarza weterynarii czy miejsce wspólnego wypoczynku do którego się wybierasz ze swoim podopiecznym posiada takie wytyczne:
Wyjeżdżając do poszczególnych krajów, warto porozmawiać z lekarzem o występujących w danym rejonie chorobach endemicznych – m.in. tj. leiszmaniozie, czy dirofilariozie skórnej. Część z chorób przenoszona jest przez owady latające, a więc warto wybrać preparaty przeciwko ektopasożytom które działają odstraszająco.
